مطالعات قرآنی مستشرقان
نویسنده: سلطان علی نایبی
نخستین ترجمه قرآن در تاریخ به زبان های غربی،ترجمه ای است که کشیش بزرگ مسیحی و رئیس کلیسای دیر«cluny»، « پطرس عالی قدر» فرانسوی «peter the venerable» در سال 1143 م .انجام داد.( زمانی،1385،ص31).بنا بر گزارش هایی که غربی ها از مطالعات قرآنی خود اعلام کرده اند، تا پیش از سال 1800 م. این پژوهش ها اکثراً با رویکردی جدلی وبا عنوان ردیه نویسی بر قرآن انجام می پذیرفت.(پارسا،فروغ،1390،ص58)رساله ها و کتب مختلفی که درباره این موضوع تألیف شد همگی به حمایت و سرپرستی کلیساهای مسیحیت بود. به نظر می رسد نخستین رساله در این باره را یوحنای دمشقی (پس از 749م) با عنوان حقوق شهروندی «Liber de haeresibus» نوشت (اگرچه وثاقت آن مورد مناقشه است) که ردیه ای مهم از سوی مسیحیت شرقی علیه «اسلام وقرآن» به شمار می آید(همان).جنگ عثمانی ها با غرب، بر مطالعات قرآنی اروپایی ها تأثیرعمده ای گذاشت.فتح قسطنطنیه درسال 1453 م. به دست عثمان سلطان محمد دوم که پایان امپراطوری بیزانس رااعلام کرد،«نیکولاس کوزایی»(1464م)،« Nicholas of Cusa» کتابی را به عنوان «غربال قرآن» منتشر ساخت و در آن به اسلام حمله کرد،این کتاب در سال 1543م ،درشهر بال سویس در 3جلد منتشر شد(بدوی،1382،ص14).قرن 17 م . مقارن با افزایش علاقه مندی به مطالعه در زبان عربی ودر نتیجه افزایش توجه به مطالعات قرآنی بود.